Nie ma jednego najlepszego wzorca nazywania endpointów, ponieważ wybór nazewnictwa zależy od wielu czynników, takich jak specyfika projektu, preferencje programisty czy konwencje branżowe.
Jednakże istnieją pewne ogólne zasady, które warto stosować przy nazywaniu endpointów, aby ułatwić ich zrozumienie i używanie:
Używaj jednoznacznych i opisowych nazw: endpointy powinny mieć nazwy, które w sposób jednoznaczny opisują ich funkcjonalność.
Używaj czasowników HTTP: endpointy powinny być nazwane zgodnie z metodą HTTP, która jest używana do ich wywołania.
Używaj małych liter i łączników: nazwy endpointów powinny być pisane małymi literami, oddzielone łącznikami (np. „/users/get-all”).
Unikaj skrótów i skomplikowanych nazw: nazwy endpointów powinny być łatwe do zrozumienia i zapamiętania, unikaj więc skomplikowanych nazw i skrótów.
Przykłady nazw endpointów zgodnych z powyższymi zasadami:
- GET /users – pobiera listę użytkowników
- POST /users – dodaje nowego użytkownika
- GET /users/{id} – pobiera informacje o użytkowniku o danym identyfikatorze
- PUT /users/{id} – aktualizuje informacje o użytkowniku o danym identyfikatorze
- DELETE /users/{id} – usuwa użytkownika o danym identyfikatorze